ISD 2021 - VII Congreso Internacional del Interaccionismo Socio-discursivo

Euskal Filologian doktorea eta Euskal Herriko Unibertsitateko (UPV/EHU) irakasle titularra. Euskal Hizkuntza eta Komunikazioa sailean egiten dut lan eta Hizkuntzaren eta Literaturaren Didaktika sailean ere aritu izan naiz. Nire ikerketa arloak hizkuntza gutxitua aintzat hartzen duen hezkuntza eleaniztuna du ikusmiran, bereziki hizkuntzen alderdi diskurtsibo eta testualen garapena oinarri hartuta. Horiek dira, hain zuzen, nire argitalpenetan jorratzen diren gai nagusiak. Eusko Ikaskuntzako Hezkuntza Saileko lehendakaria izan naiz; egun, UPV/EHUko Munduko Hizkuntzen Ondarearen UNESCO Katedraren arduraduna naiz.

São Francisco Unibertsitateko Pedagogia graduondoko ikastaroaren koordinatzailea eta irakaslea. Hezkuntzan Hasteko Programaren (PIBID) koordinatzaile instituzionala da, eta CAPESek finantzatzen du, erakunde berean. Literatura eta Pedagogian lizentziatua da eta Hizkuntzalaritza Aplikatua eta Hizkuntzaren Ikasketak masterra eta doktoregoa ditu PUC-SPren Hizkuntza eta Hezkuntza lerroan, Anna Rachel Machadoren zuzendaritzapean. Gainera, doktorego-praktikak egin zituen Parisko Arte eta Lanbide Kontserbatorio Nazionalean (CNAM), Anna Rachel Machadoren zuzendaritzapean eta Yves Cloten gainbegiradapean. UNICAMPeko Hezkuntza Fakultatean doktorego ondokoa egin zuen eta ALTER-AGE-USP ikerketa taldeko kidea da. Bere ikerketa, bereziki, haur-hezkuntzako irakaskuntzan oinarritzen da.

Genevako Unibertsitateko ohorezko irakaslea. Jean Piageten kolaboratzailea izan zen 1969tik 1975era, eta Hizkuntzaren didaktikan katedraduna izan zen 1976tik 2012ra Psikologia eta Hezkuntza Zientzien Fakultatean. Hizkuntzaren teorietan, testuaren/diskurtsoaren azterketan, hizkuntzaren didaktikan eta hizkuntzak garapen psikologikoan duen zereginean oinarritzen da bere ikerketa eta irakaskuntza. Interakzionismo Sozio-diskurtsiboaren Sarearen sortzailea da, eta 500 argitalpen baino gehiago ditu, horien artean Théories du langage (1977/bertsio berria, 2019), Le fonctionnement des discours (1985), Activité langagière, textes et discours (1997), Desarollo del lenguaje y didactica de las lenguas (2007), Le projet de Ferdinand de Saussure (avec E. Bulea & C. Bota, 2010), Bakhtine démasqué (avec C. Bota, 2011), Pourquoi et comment devenir didacticien ? (2016) et As unidades semióticas em ação (avec E. Bulea Bronckart, 2017).

Universidade São Franciscoko Stricto Sensu Hezkuntza Graduondoko Programako irakaslea. Hezkuntza, hizkuntza eta prozesu interaktiboen arloan lan egiten du, alfabetatzeari, testu-generoen irakaskuntzari eta irakasleen prestakuntzari buruzko ikerketak garatuz eta zuzenduz. Arte eta Gizarte Zientzietan lizentziaduna da, Unicampek Aplikatutako Hizkuntzalaritzan masterra du (Angela Kleimanen zuzendaritzapean), PUC-SPk Aplikatutako Hizkuntzalaritzan doktoretza du (Anna Rachel Machadoren zuzendaritzapean), Genevako Unibertsitatean doktoretza pasantia batekin, Jean-Paul Bronckartek gainbegiratua. CNPq-2 bekaduna da, ALTER-LEGE-CNPq ikerketa-taldeko burua eta ALTER-AGE-CNPq taldeko zuzendariordea.

Genevako Unibertsitateko Psikologia eta Hezkuntza Zientzien Fakultateko Didaktika Frantseseko irakaslea, hizkuntzen irakaskuntzako ikerketa-taldea zuzentzen duena eta Hezkuntza Zientzietako doktorego-ikasketak koordinatzen dituena. Bere lanak, nagusiki, hiru arlo hartzen ditu: lehen hizkuntzaren didaktika, gramatikaren irakaskuntzan eta gramatika eta testuen arteko loturetan arreta jarriz; hizkuntzaren teoria orokorrak, bereziki Saussureren lana eta hizkuntzaren ikuspegi dinamikoak; hizkuntzak garapen psikologikoaren prozesuan duen papera. Bere ikerketa batzuk unibertsitate frankofonoekin lankidetza estuen esparruan garatzen dira, baina baita Espainian, Portugalen, Brasilen eta Argentinan ere, nazioarteko sareen barruan, bereziki interakzionismo sozio-diskurtsiboko sarea (IDE) eta Frantsesaren Irakaskuntzan Ikertzeko Elkartea (AIRDF).

Hizkuntzaren didaktikako eta irakasleen prestakuntzako irakaslea Genevako Unibertsitatean. 1980tik hizkuntzaren garapena eta hizkuntzen irakaskuntza eta ikaskuntza ikertzen ditu interakzionismo soziodiskurtsiboaren ikuspegitik. Ikerketa horien artean ezagunenak dira ahozko eta idatzizko ekoizpenaren irakaskuntzari buruzko lanak, testu-generoak, sekuentzia didaktikoak, ikasteko zailtasunak eta irakaskuntza-jardueraren analisia. Grafe eta FORENDIF ikerketa-taldeetako kide da, eta, gaur egun, frantseseko didaktikako irakasleen prestakuntzari buruzko ikerketa berria zuzentzen du.

Montrealeko McGill Unibertsitateko Psikologia Saileko irakasle emeritoa da. Bere intereseko gaiak dira elebidunengan gertatzen diren prozesuak: hizkuntzen ikaskuntzarekin lotutakoak, hizkuntzen gaineko irudikapenak, hizkuntzen erabilerak. Halaber, bigarren hizkuntza baten ikaskuntza, irakaskuntza eta ebaluazioaren prozesuak interesatzen zaizkio. Ikerketa zabala egin du programa elebidun eta inmertsiozkoen gainean, hizkuntza nagusi zein gutxiagotuen testuinguruetan, eta arreta jarri du programa horietan baztertze-arriskuan dauden ikasleen garapen akademikoan ere. Horretaz gain, eskola aurreko ikasle elebidun neurotipikoen garapen linguistikoa aztertu du. Artikulu ugari argitaratu du aldizkari zientifikoetan eta elebitasunari buruzko16 libururen egile da.

Euskal Filologian katedraduna (1992), Hizkuntzalaritza eta UPV/EHUko Euskal Ikasketak saileko Ohorezko Kolaboratzailea da. Genebako Unibertsitatean doktorea (1983) psikolinguistika alorrean. ELEBILAB ikertaldeko kide da (https://www.ehu.eus/eu/web/elebilab) eta bertan hainbat ikerketa zuzendu ditu haur elebidunen hizkuntza jabekuntzaz, euskararen azterketa diskurtsiboaz, eta irakaskuntza elebidun eta eleaniztunaren inguruan, beti ere hizkuntza gutxitu bat ardatz izanik (ikus Garcia-Azkoaga & Idiazabal, 2015). Alor horietan 15 doktorego tesi zuzendu ditu. UPV/EHUko Munduko Hizkuntza Ondarearen UNESCO Katedraren sortzailea eta kidea da https://www.ehu.eus/eu/web/mho-unesco-katedra. Bertan, Hizkuntza aniztasuna eta garapen iraunkorrari buruz argitaratu duen azken lana: www.labur.eus/IdiazabalPerezCaurel. Euskaltzaindiako kide urgazlea da.

Eliane Lousadak Hizkuntzalaritza Aplikatua eta Hizkuntzaren Ikasketak doktoregoa du PUC-SPn. Irakaslea da Letren Fakultateko Hizkuntza Modernoen Sailean eta São Pauloko Unibertsitateko (USP) Atzerriko Hizkuntzak eta Itzulpengintza graduondoko programan. Irakaslea eta ikerketa-zuzendaria izan da Kanadako Guelph Unibertsitatean, frantsesa bigarren hizkuntza/atzerriko hizkuntza gisa didaktikaren arloan. ALTER-CNPq eta ALTER-AGE-CNPq ikerketa-taldeetako burua da, eta Frantseseko USPko Filosofia, Letra eta Giza Zientzien Fakultateko Alfabetatze Akademikoko Laborategiko koordinatzailea. Ikertzailea da testu-generoen irakaskuntzan eta ikaskuntzan, hizkuntzaren irakaskuntzarako, alfabetatze akademikorako eta irakasleen prestakuntzarako eta hobekuntzarako material didaktikoak prestatzen eta aztertzen, interakzionismo soziodiskurtsiboan eta lan-zientzietako batzuetan oinarrituta.